तितकंच
अडखळतच
तु दिलेलं उत्तर..
एका अनुत्तरीत प्रश्नांच..
अन मग जोडलं गेलेलं..
एक नातं.
आपल्या दोघांच..
त्याचेच...प्रश्न..
अन उत्तरेही तोच घेणारा...
पण त्याक्षणी..
तुझ्या होकाराने
मन खरचं शहारुन गेलं.
तिच्या आठवणींमध्ये..
मी कायमच हरवलेला असतो.
तिच्यावर..
अजुनही मी कविता करतो..
दुनीयेपासुन मी सारं काही
नेहमीच लपवतो..
कारण..
कुठेतरी खोल मनात
आजही तिच्यावर
तितकंच प्रेम करतो.
अडखळतच
तु दिलेलं उत्तर..
एका अनुत्तरीत प्रश्नांच..
अन मग जोडलं गेलेलं..
एक नातं.
आपल्या दोघांच..
त्याचेच...प्रश्न..
अन उत्तरेही तोच घेणारा...
पण त्याक्षणी..
तुझ्या होकाराने
मन खरचं शहारुन गेलं.
तिच्या आठवणींमध्ये..
मी कायमच हरवलेला असतो.
तिच्यावर..
अजुनही मी कविता करतो..
दुनीयेपासुन मी सारं काही
नेहमीच लपवतो..
कारण..
कुठेतरी खोल मनात
आजही तिच्यावर
तितकंच प्रेम करतो.
ओंकार
chhan ahe ... pan jyana apali kahi kadar nasate tyanchyavar etaka hi prem karu naye ...
ReplyDelete