एक वचन..

सारे रस्ते विसरलो मी......
तुझ्यापासुन दुर जाण्याचे..
दुर जाऊनही पुन्हा तिथेच..
त्या तुझ्या आठवांमध्येच...

भीती...तुला विसरण्याची..
कसे काय शक्य आहे..
विसरायचा प्रयत्न करुनही ते शक्य नाही,,
कारण तु माझा प्राण आहेस..

एकांतात तर अजून करिती बैचेन
अन तुझं ते हळुवार माझ्याकडे पाहणं
आजही आठवतयं..
ते सारं अगदी लख्ख प्रकाशासारखं..

तु माझ्या कवेत असताना..
तुझी स्पंदन...हळुवार जाणवत असतात..
तुझं माझ्यावर किती प्रेम आहे..
ते प्रत्येक श्वासांगणीक पटवत असतात....

त्या मुक्त उधळलेल्या चांदण्यात
तुला शोधतोय..
कारण तु दिलेलंस एक वचन..
जवळ् नसतानाही...चांदण्यात दिसण्याचं

ओंकार